O Rei Juan Carlos foi cazar

uns pobres elefantes a Botswana.

Lle dixo á Reina “nada máis

que botarei alí unha semana”.

“Como che gustan, ben o sei,

o tema souvenires e os adornos,

deixa libre unha parede

que cando veña che poño uns cornos”.

E para viaxar, ai que casualidad!

(total íbase aburrir) non levou a dona

pero no seu avión, ai que casualidad!

iba con este bribón seica unha teutona.

Comenzaron o safari,

e as batidas  pola pradera,

tamén as primeiras pezas,

as papadelas e as borracheras

consecuencia dun mareo

veu lesionado dunha cadera

de tanto xogar o teto.

Agora xa comprendemos

a quen carallo saleu o neto.

Que lle gustan as escopetas

a caza e os tiroteos

Froilán empezou moi contento

acabou cun cachundeo

cun cachundeo, cun cachundeo.

“Lo siento mucho de verdad”

dixo súa maxestade compungido

“esto no volvera a ocurrir”

tiña cara de corvelo fervido

- Iñaki tienes que cambiar!!!

- Yo te juro Juan Carlos que lo intento.

- Pero es difícil el cambio

si los billetes son de quinientos.

E vanno a  xuzgar, ai que casualidad!

solo para Urdangarín lle piden condena

cando foron mirar, ai que casualidad!

donde asinaba el, asinaba ela.

Dedúcese do sumario

que a Cristinita non se enteraba

de contas nin de balances

nin tan siquera do que firmaba

entendo sen ser psiquiatra

debe afectala algunha tara

ou fallo na súa mente.

Pedimos o mesmo trato

pra os que firmaron as preferentes.

A xente vive na miseria

e ti cazando elefantes

atende máis a túa casa

que tendes moito mangante